مناظره شعرا بر سر ترک شیرازی

نظرات 5 + ارسال نظر
[ بدون نام ] شنبه 30 شهریور 1392 ساعت 19:57

خوشم میاد هیچ کس تاحالا برا اصفهانیا شعر نسروده هاااا
اصن قابل وصف نیستن

کیانی یکشنبه 24 شهریور 1392 ساعت 20:15

خوب بود...

[ بدون نام ] سه‌شنبه 19 شهریور 1392 ساعت 21:19

آورین آورین

رحیمی سه‌شنبه 19 شهریور 1392 ساعت 18:10

چنان بخشیده حافظ جان! سمرقند و بخارا را
که نتوانسته تا اکنون کسی پس گیرد آنها را
از آن پس بر سر پاسخ به این ولخرجی حافظ
میان شاعران بنگر فغان و جیغ دعوا را
وجود او معمایی است پر از افسانه او افسون
ببین! خود با چنین بخشش معما در معما را

هر آن کس چیز می بخشد، به لطف خویش می بخشد
یکی جان و یکی روحش، یکی دیگر بخارا را
یکی شاید ندارد چیزی و هیچ اش نمی بخشد
یکی چون من نه می بخشد، نه می خواهد که بخشیدن
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندو اش این من، نه می بخشم، نه خواهم خواست بخشیدن

هر انکس چیز می بخشد، ز درک خویش می بخشد،

یکی جان و یکی روح و دیگر هیچ می بخشد.
یکی از بخشش عریان است و ان دیگر به عصیان است،
و هرکس از برای دل دوصد بس بیش می بخشد.
اگر ان ترک شیرازی، دلی را دست اوردی،
تو عنوان دان که او هم نیز، یکی ناچیز می بخشد.

رحیمی سه‌شنبه 19 شهریور 1392 ساعت 18:09

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم یه من کشک و دو من قارا
سر و دست و تن و پا را ز خاک گور می دانیم
زمال غیر می دانیم سمرقند و بخارا را
و عزرائیل ز ما گیرد تمام روح و اجزا را
چه خوشتر می توان باشد؟؟ ز آن کشک و دو من قارا؟
هه هه هه

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.