میکروب!!!

به نام خدا

سلام بچه ها

میکروب عملی خواهران شنبه ها، ساعت 16_18 به قوت خود باقیست و بنا به مشکل معدودی از همکلاسی های عزیز تغییر گفته شده صورت نخواهد پذیرفت.

خداحافظ ای ماه خوب خدا

 خداحافظ ای بهار دلم، ای دعای سحر، ای ابو حمزه
خداحافظ ای رفیق دلم، می روی ز برم، با چنین غمزه
خداحافظ افتتاح سحر، ای مجیر سحر، گریۀ شب ها
خداحافظ جوشن تقوی، مونس دلها هدیۀ زهرا
همه هستم رفته از دستم، امید دل را به تو بستم

ای خدا العفو  ،ای خدا العفواگر رفتی ای مه رمضان، همره شهدا، محضر داور
مبر ای ماه آبروی مرا، جان آل عبا، پیش پیغمبر
مکن شکوه از معاصی من، روح عاصی من در بر حیدر
مکن شرم و روسیاهی من آشکارا بر دیدۀ کوثر
نما ای مه آبرو داری، که داری با من سرِ یاریای خدا العفو، ای خدا العفوسحر خیزان کو مه رمضان سایۀ سرمان همنشین ما
چه شد ای هم سفرۀ سحرم سوز آه و دل آتشین ما
ندانستم قدر قدر تو را ای عطای خدا ای مه خوبان
مبر با خود سوز و آه و دعا، شور و حال مرا در شب حجران
به تاب و تب عادتم دادی، به اشک شب عادتم دادیای خدا العفو، ای خدا العفوکنون که تو می روی ز برم ای تو تاج سرم ای حبیب من
نما عهدی بر دل و جگرم، چشم و روی تَرَم، ای طبیب من
شب عید و دست خالی من، خسته بالی من شوق هر عهدی
مرا فرما با امام هدی همچنان شهدا یاور مهدی
منو حجر صاحب این ماه، تو و یاری در تمام راهای خدا العفو، ای خدا العفومرا کردی همنشین خدا، ای مَه شهدا، ای مَه رحمت
نشان دادی در میان دعا، جلوۀ سعدا با همه عزت
مرا بردی گه به کرب وبلا، گه مدینه و یا  کوچۀ نیلی
گهی خواندی روضۀ پهلو از غم  بازو یا غم سیلی
بیا و کار خدایی کن، مرا دیگر کربلایی کن
نینوایی کن، نینوایی کن

شاعر : محمود ژولیده

 

اندکی صبر ، سحر نزدیک است...

  

 رسول خدا (صلى الله علیه و آله ):

اگر کسى در این ماه یک آیه از قرآن تلاوت کند، ثوابش مثل کسى است که در غیر ماه رمضان یک ختم قرآن کرده است. 

 شکر خدا این ختم هم تموم شد

از همه ی دوستانی که توی این طرح شرکت کردند و یا قصد شرکت داشتند و به هر دلیلی قسمت نشد و کلا از همه ی کسانی که دارن این متنو میخونن!!! تشکر می کنم. از نظراتی که دادین خیلی سپاسگزارم.نیت این ختم رو فراموش نکنید...

دیگه التماس دعا دیگه

در پناه خدا

اللهم نور قلوبنا بالقرآن

تقبل الله

یادتون نره تا آخر ماه رجب جزءتونوبخونید

قرآن! من شرمنده‏ی توام اگر از تو آواز مرگی ساخته‏ام که هر وقت در کوچه‏مان آوازت بلند می‏شود، همه از هم می‏پرسند «چه کس مرده است؟» 

چه غفلت بزرگی که می‏پنداریم خدا تو را برای مردگان ما نازل کرده است. 

قرآن! من شرمنده‏ی توام اگر تو را از یک نسخه‏ی عملی به یک افسانه‏ی موزه‏نشین مبدل کرده‏ام. 

یکی ذوق می‏کند که تو را بر روی برنج نوشته،‌ یکی ذوق می‏کند که تو را فرش کرده،‌ یکی ذوق می‏کند که تو را با طلا نوشته، ‌یکی به خود می‏بالد که تو را در کوچک‏ترین قطع ممکن منتشر کرده و… آیا واقعاًخدا تو را فرستاده تا موزه‏سازی کنیم؟ 

قرآن! من شرمنده‏ی توام اگر حتی آنان که تو را می‏خوانند و تو را می‏شنوند،‌ آن‏چنان به پایت می‏نشینند که خلایق به پای موسیقی‏های روزمره می‏نشینند... اگر چند آیه از تو را به یک نفس بخوانند، مستمعین فریاد می‏زنند «احسنت…!» گویی مسابقه‏ی نفس است… 

قرآن!‌ من شرمنده‏ی توام اگر به یک فستیوال مبدل شده‏ای؛ حفظ کردن تو با شماره‏ی صفحه. 

‌خواندن تو آز آخر به اول،‌ یک معرفت است یا یک رکوردگیری؟ ای کاش آنان که تو را حفظ کرده‏اند، ‌حفظ کنی، تا این‏چنین تو را اسباب مسابقات هوش نکنند. 

خوشا به حال هر کسی که دلش رحلی است برای تو؛ 

آنان که وقتی تو را می‏خوانند چنان حظ می‏کنند،‌ گویی که قرآن همین الان به ایشان نازل شده است. 

آن‏چه ما با قرآن کرده‏ایم تنها بخشی از اسلام است که به صلیب جهالت کشیدیم.  " دکتر شریعتی"

التماس دعا 

یاعلی